Κανένα άτομο δεν είναι το ίδιο. Όταν συμβεί μία αλλαγή μέσα σε μία ομάδα, ακόμη και έξω από αυτήν, κάθε μέλος της θα εκφράσει την δική του αντίδραση. Αλλαγές λαμβάνουν χώρα καθημερινά, άλλες μικρές και ασήμαντες, ανεπαίσθητες, άλλες μεγάλες και ριζικές. Ορισμένοι θα νιώσουν άβολα και θα έχουν μία αμυντική στάση. Άλλοι μπορεί να είναι υπερβολικά ενθουσιώδεις και να εκδηλώσουν ανυπομονησία.
Το να σκεφτεί ένας μάνατζερ εκ των προτέρων τις πιθανές αντιδράσεις των μελών την ομάδας του, θα βοηθήσει και θα συμβάλει σημαντικά στο να σχεδιάσει και την δική του αντίδραση στις αντιδράσεις τους, φροντίζοντας έτσι για την ομαλή προσαρμογή στα νέα δεδομένα και εξασφαλίζοντας την επιτυχία στην αλλαγή.
Ορισμένες πιθανές αντιδράσεις
Αντίδραση 1:
Οι άνθρωποι θα αισθανθούν άβολα και θα εκδηλώσουν ένταση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν κάποιος καλείται να κάνει κάτι τελείως διαφορετικό. Για την καλύτερη κατανόηση, σκεφτείτε πως κάποιος σας λέει πως από δω και πέρα καλείστε να πατήσετε τον συμπλέκτη του αυτοκινήτου σας με το αριστερό σας πόδι. Έχετε δοκιμάσει ποτέ να το κάνετε αυτό; Μάλλον όχι. Το ίδιο ισχύει και στο χώρο εργασίας.
Από μία δεδομένη κατάσταση και μέχρι πρότινος σαφώς ορισμένη και κοινώς αποδεκτή, ένας εργαζόμενος μεταβαίνει σε μία νέα και παντελώς ξένη διαδικασία (π.χ. τηλεργασία).
Αντίδραση 2:
Οι άνθρωποι σκέφτονται πρώτα το τι πρέπει να θυσιάσουν. Για παράδειγμα, όταν ανακοινώνεται μια εταιρική αναδιάρθρωση, το πρώτο πράγμα που περνά από το μυαλό ενός εργαζομένου δεν είναι: «α, αυτό θα είναι υπέροχο για την καριέρα μου», αν και μπορεί να υπάρξουν ορισμένοι που θα το σκεφτούν και αυτό. Οι περισσότεροι ανησυχούν για την απώλεια μιας κατάστασης, κάποιων προνομίων, ή και της ίδιας τους της ομάδας.
Οι σκέψεις τους αφορούν στο τι θα είναι διαφορετικό. Μόνο πολύ αργότερα θα σκεφτούν τι μπορεί να κερδίσουν.
Αντίδραση 3:
Οι άνθρωποι βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα ετοιμότητας για την αλλαγή. Μερικοί πράγματι πιστεύουν πως είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή ώστε να αλλάξουν ορισμένα πράγματα και θα αισθάνονται ανυπομονησία. Ίσως εθελοντικά να γίνουν πρεσβευτές αυτής της αλλαγής. Αυτού του τύπου οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να αλλάζουν συχνά και θέσεις εργασίας, να μεταβαίνουν σε νέους ρόλους μέσα σε έναν οργανισμό, ενώ συνήθως πιστεύουν πως ρηξικέλευθές καινοτομίες και τεχνολογικές εξελίξεις που συμβαίνουν είναι για καλό (π.χ. τηλεργασία). Άλλοι θα δουν οποιαδήποτε αλλαγή, ως το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί.
Έχουν μια νοοτροπία που αρνείται την αλλαγή και πιθανότατα θα την αντιμετωπίσουν πιστεύοντας ότι όλα θα επανέλθουν σύντομα στο φυσιολογικό και γνώριμο που μέχρι πρότινος ήξεραν.
Αντίδραση 4:
Οι άνθρωποι δύναται να αποδεχτούν την αλλαγή εν μέρει. Εάν η αλλαγή είναι πολύ δραστική και πραγματοποιηθεί σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, μπορεί να είναι συγκλονισμένοι και να μην καταφέρουν να προσαρμοστούν ανάλογα.
Είναι δόκιμο μερικές φορές η αλλαγή να γίνεται σταδιακά.
Αντίδραση 5:
Οι άνθρωποι μπορεί να αισθανθούν ότι δεν υπάρχουν αρκετοί πόροι. Όταν πραγματοποιείται η αλλαγή, η γενική αντίδραση είναι ότι δεν θα υπάρχει αρκετός χρόνος, άνθρωποι, συστήματα και άλλοι πόροι οικονομικοί, υλικοί και μη, για την κάλυψη των νέων απαιτήσεων (π.χ. κάποιος μπορεί να σκεφτεί «τώρα που θα εργάζομαι με τηλεργασία, δεν θα έχω εκτυπωτή και αυτό είναι πρόβλημα», δύσκολα να σκεφτεί πως «τώρα που θα εργάζομαι με τηλεργασία, δεν θα έχω εκτυπωτή και αυτό ίσως να μην είναι πρόβλημα, διότι για πολλές διαδικασίες και έγγραφα δεν θα απαιτείται η έντυπη μορφή τους παρά μόνο η ηλεκτρονική κοινοποίηση/συναλλαγή»).
Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν στους νέους στόχους, αλλά λανθασμένα πιστεύουν ότι ο μόνος τρόπος για να τους επιτύχουμε είναι να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που πάντα έκαναν με τα μέσα που είχαν. Για αυτό τον λόγο είναι προτιμότερο να έχουμε μεριμνήσει για τους πόρους από πριν.
Αντίδραση 6:
Οι άνθρωποι θα επιστρέψουν στους παλιούς τρόπους όταν η πίεση από την αλλαγή φύγει. Όταν εισαχθεί η αλλαγή, θα δοθεί έμφαση στην εφαρμογή. Μερικοί μπορεί να είναι ενθουσιασμένοι, ενώ άλλοι να είναι νευρικοί και ανήσυχοι.
Ωστόσο, ανεξάρτητα από τις αρχικές αντιδράσεις, όταν η εστίαση αλλάξει από την αμεσότητα στην μετέπειτα συνέχεια, οι άνθρωποι επιστρέφουν στον τρόπο που χρησιμοποιούσαν.
Διαβάστε Επίσης: Τι κάνει ένας CEO σε μία εταιρεία?
Εν κατακλείδι
Στον βαθμό που είναι εφικτό, ένας μάνατζερ αυτό που θα μπορούσε να κάνει, είναι να κατανοήσει πώς η αλλαγή θα επηρεάσει την ομάδα του πριν συμβεί, να προβλέψει τις αντιδράσεις και να εφαρμόσει συστήματα για να διασφαλίσει ότι οι ευκαιρίες μεγιστοποιούνται και οι αρνητικές πτυχές ελαχιστοποιούνται.
Αgoralogies 