Τελευταία Ενημέρωση – Νοέμβριος 24
«Τι είναι η περπατησιμότητα; Και πως τα πάει η Λάρισα;»
Υπάρχουν πόλεις που έχουν διατηρήσει το ιστορικό τους κέντρο, με αρκετά δύσκολο πλακόστρωτους πεζοδρόμους, ώστε να κάνει πολύ δύσκολο να πατήσουν άτομα με τακούνια, η πολύ λεπτή σόλα. Αυτό δε μειώνει τη περπατησιμότητα, μιας και δίνεται η δυνατότητα σε όλους και όλες για μία ελεύθερη και ασφαλή διέλευση. Τα παιδιά σήμερα είναι οι πολίτες του αύριο. Το πρώτο βασικό εμπόδιο είναι η έλλειψη θέσεων στάθμευσης. Όταν ένας μαθητής, ο μελλοντικός πολίτης της πόλης δηλαδή, συναντάει καθημερινά σε μία απόσταση 500 μέτρων, 10 αμάξια που έχουν παρκάρει πάνω στο πεζοδρόμιο, όταν φτάσει στην ηλικία οδήγησης, θα το μιμηθεί αφού θα θεωρεί δικαίωμα του να μπορεί να παρκάρει και αυτός παρομοίως. Το ίδιο συμβαίνει όταν βλέπουν τους ενήλικους να πετάνε ογκώδη απορρίμματα, στους κάδους (και στα πεζοδρόμια), με αποτέλεσμα να καθιστούν αδύνατη τη διέλευση από το πεζοδρόμιο, και ακόμα χειρότερα όταν συνηθίζουν να περνούν ανάμεσα από τραπεζοκαθίσματα που εκτείνονται πέρα από το νόμιμο χώρο τους.
«Λευκαύγεια… Γιατί μία τόσο σημαντική λέξη παραμένει άγνωστη;«
“Κάθε πέρσι και καλύτερα” λέμε επί πολλά καλοκαίρια, και αντιλαμβανόμαστε πως είναι πολύ σημαντικό, οι θερμοκρασίες στην πόλη μας να μειωθούν με κάποιους τρόπους, τους θερινούς μήνες, διότι εκτός του ότι μπορεί να επιφέρουν συνέπειες όπως καψίματα, θερμοπληξίες, μέχρι και κατασπατάληση χρημάτων (ειδικά τώρα που οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας δε επιτρέπουν πολλά λάθη) ή αύξηση της πιθανότητας για black out, ακόμα και μακροσκοπικά,οι θερμοκρασίες αυτές αλλάζουν το μικροκλίματα επηρεάζοντας άμεσα και καταστροφικά τις γύρω καλλιέργειες, που αποτελούν μία από τις βασικότερες πηγές εισοδήματος για τους κατοίκους του νομού μας.
Η λευκαύγεια είναι “το μέτρο ανακλαστικότητας μιας επιφάνειας ή ενός σώματος”. Μπορεί να υπολογιστεί διαιρώντας τη ανακλώμενη ακτινοβολία διά της προσπίπτουσας ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολίας στην επιφάνεια ενός σώματος. Το κλάσμα αυτό, που συνήθως εκφράζεται ως ποσοστό από 0% έως 100%, είναι μια σημαντική έννοια στην Κλιματολογία (αλλά και στην Αστρονομία). Η μέτρηση της πραγματοποιείται μέσω δορυφορικών παρατηρήσεων αλλά και επιτόπιων μετρήσεων. Επιφάνειες με μεγαλύτερη λευκαύγεια (πχ το φρέσκο χιόνι έχει περίπου 0,9) αντανακλούν περισσότερη θερμοκρασία, άρα διατηρούνται πιο ψυχρές.
Ήδη πολλές πόλεις ανά το κόσμο ενθαρρύνουν την χρήση πιο ανακλαστικών και χρωματιστών επιφανειών, όπως η (μακρινή) πόλη Παραμάτα, μία πόλη της Αυστραλίας, η οποία υποφέρει κάθε χρόνο, και κινδυνεύει με ερημοποίηση, και ταλαιπωρείται από πολλές περιφερειακές πυρκαγιές.
«Μία πρόταση καινοτομίας για τον Πηνειό»
Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε, πως εκτός από τα απορρίμματα των πολιτών της Λάρισας, η ρύπανση του Πηνειού (χημική λόγω λιπασμάτων, αλλά και θερμική λόγω της αστικής θερμικής νησίδας), προέρχεται σε μεγάλο βαθμό, από την ρύπανση άλλων πόλεων, που διοχετεύουν το ποτάμι που διασχίζει τη πόλη της Λάρισας.
Ο Δήμος μας, σε συνεργασία με άλλους Δήμους της Περιφέρειας, μπορεί να κάνει και επέκταση της γεωγραφικής κάλυψης της εφαρμογής, ώστε να παρακολουθεί περισσότερα σημεία κατά μήκος του ποταμού και των παραποτάμων του. Έτσι, θα μπορούν ολιστικά να κάνουν ενσωμάτωση προηγμένων αναλυτικών εργαλείων, όπως μοντέλα πρόβλεψης της ρύπανσης και συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης. Σε όλα αυτά, μέσω της περιφέρειας, θα πρέπει να δημιουργηθεί εύχρηστη διεπαφή διαχείρισης για τις τοπικές αρχές, ώστε να μπορούν να παρακολουθούν, να αναλύουν και να λαμβάνουν αποφάσεις βάσει των δεδομένων.
«Θα μοιάζει με Τραμ, αλλά δε θα είναι…»
Ως γνωστόν, ζούμε στη πόλη που οι εργολάβοι, ένα φτιάχνουν και δύο χαλάνε, για να έρθει μία επακόλουθη εργολαβία επιδιόρθωσης κ.ο.κ., με αποτέλεσμα, η πόλη να μοιάζει εδώ και χρόνια σαν ένα τεράστιο εργοτάξιο**, και όλο και συχνότερα συναντάμε μποτιλιαρίσματα, μία λέξη άγνωστη μέχρι πριν λίγα χρόνια. Η ανάγκη για ράγες και η κατασκευή του δικτύου θα φέρει μεγάλο “πόνο” στη συμφόρηση του οδικού δικτύου. Πως θα σας φαινόταν όμως αν υπήρχε λύση, δηλαδή η πόλη να αποκτήσει μεν ένα Tram, χωρίς να υπάρχει ανάγκη για ξήλωμα του οδοστρώματος και εγκατάσταση δικτύου από μεταλλικές ράγες?
«Λευκαύγεια… Γιατί μία τόσο σημαντική λέξη παραμένει άγνωστη;»
Στα αγγλικά, η λέξη «albedo» προέρχεται από το λατινικό «albus», που σημαίνει λευκός. Η λευκαύγεια είναι “το μέτρο ανακλαστικότητας μιας επιφάνειας ή ενός σώματος”. Μπορεί να υπολογιστεί διαιρώντας τη ανακλώμενη ακτινοβολία διά της προσπίπτουσας ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολίας στην επιφάνεια ενός σώματος. Το κλάσμα αυτό, που συνήθως εκφράζεται ως ποσοστό από 0% έως 100%, είναι μια σημαντική έννοια στην Κλιματολογία (αλλά και στην Αστρονομία).
«Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για Δενδροφύτευση; Στα σοβαρά»
Πρέπει να έχουμε υπόψη, ότι μία επιφάνεια με δέντρα, απορροφά 80% περισσότερο νερό, απ’ ότι η ίδια επιφάνεια με άσφαλτο! Οι ρίζες των δέντρων, ακόμα και σαπισμένες, συγκρατούν το νερό, και το διώχνουν, με σημαντικά μικρότερο ρυθμό προς τον υδροφόρο ορίζοντα. Αν τα δέντρα έχουν τοποθετηθεί σε κατάλληλα σημεία (κατόπιν μελέτης), τα πυκνά φυλλώματα τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως ομπρέλα επιβράδυνσης του νερού που φτάνει στο έδαφος.
Ας αναλογιστούμε τέλος και τα οφέλη της μείωσης της θερμοκρασίας μέσω δενδροκάλυψης. Το καλοκαίρι, η φυσική διαδικασία της υδροεξάτμισης μπορεί να βοηθήσει στην ψύξη των πόλεων. Τα δέντρα απορροφούν την ακτινοβολία του ήλιου και η θερμότητα εξατμίζει το νερό από τα φύλλα, και έπειτα δροσίζει την γύρω περιοχή.
Τι παραπάνω έχει δηλαδή ο Δράβος απο τον Πηνειό? (Esplanada έχει!)
Πόσα άλλα παραδείγματα αξιοβίωτων πόλεων μπορούμε να πάρουμε, αλλά εθελοτυφλούμε? Και δεν μπαινω καν στη διαδικασία να συγκρίνω άλλες κοντινές πόλεις με ποτάμι όπως το Βελιγράδι, τη Λουμπλιάνα κλπ, γιατί θα είναι άδικο λόγω μεγέθους, αλλά και έκτασης. Αλλά δε μπορώ να σταματήσω να αναρωτιέμαι, γιατί να μην διαμένουν όσοι έρχονται για επαγγελματικούς λόγους στην πόλη μας, μία βραδιά επιπλέον, “για να κάνουν περίπατο στο ποτάμι, να φάνε ή να ψωνίσουν”, και αντ’ αυτού, φεύγουν όταν τελειώσουν τη δουλειά τους?
Κώδικας: Το πιο περιζήτητο εξαγώγιμο προϊόν και πως μπορεί να το στηρίξει η Λάρισα
Οι μηχανικοί λογισμικού είναι σαν αγέλες. Νιώθουν καλά όταν είναι πολλοί μαζεμένοι! Οι περισσότερες εταιρείες ανάπτυξης τεχνολογίας, δεν ανακοινώνουν αγγελίες εργασίας, αλλά αντιθέτως, βασίζονται στο άμεσο δίκτυο, δικό τους η των εργαζομένων, για να προχωρήσουν στη κάλυψη νέων θέσεων. Επόμενο που πρέπει να γίνει είναι η προσέλκυση και διοργάνωση παγκόσμιων τεχνολογικών συνεδρίων, για να θέσουν την πόλη μας στον χάρτη της κάθε μεγάλης εταιρείας. Εκθέσεις όπως η Beyond στη θεσσαλονίκη, αποτελούν καλά παραδείγματα, αλλά και μικρότερα events είναι αυτά που θα αυξήσουν το tech branding της Λάρισας, και θα πείσουν ανθρώπους της βιομηχανίας των application να εδρεύσουν εδώ, και να αναζητήσουν ανθρώπινο δυναμικό από τις περιφερειακές πανεπιστημιακές δομές.
Αgoralogies 